Autor: artrak

Strona internetowa parafii nie tylko łączy wiernych… Fot. TG

Bardzo mnie zdziwiło, że na stronie parafii Odkupiciela są publikacje takie, jak na stronie rady osiedla Ż-W-J-T. Ja mogę zrozumieć, że bzdury i kłamstwa są publikowane na stronie internetowej rady dzielnicy Ż-W-J-T ale, że są powielane i publikowane na stronie parafialnej, to aż nie przystoi i na pewno nie powinno mieć miejsca” – uważa mieszkaniec Żabianki.
Sprawdziliśmy. Rzeczywiście znaleźliśmy publikacje, które bynajmniej z miłością bliźniego nic nie mają wspólnego. Przeciwnie. Umieszczono je w dziale „Ż życia parafii” ale pod tekstem zastrzeżono: „Wyżej wymienione uwagi nie mają żadnych koincydencji z parafialnymi tematami i odzwierciedlają wyłącznie troskę o nasze osiedlowe sprawy.
– Co jak co ale strona parafialna chyba powinna nawoływać do miłości bliźniego, miłosierdzia, pojednania, a nie do nienawiści, dzielenia i podburzania społeczeństwa – parafian (jednych przeciwko drugim), co czynione jest w sposób świadomy i przemyślany – stwierdza oburzony mieszkaniec. – Może te wszystkie działania są prowadzone w duchu tej maksymy: „Teoretycznie jest rzeczą moralną i sprawiedliwą zniszczenie cudzej własności, jeżeli jest ona używana w celu szerzenia zła, lub w myśl zasady „divide et impera”. Ale co jest powodem tych działań i jaki mają osiągnąć cel, to naprawdę nie wiem. Choć można przypuszczać, że służą w jednym tylko celu, dyskredytowania Stowarzyszenia Żabianka i usunięcia obecnych władz spółdzielni Mieszkaniowej Żabianka.
– Jeżeli tak ma wyglądać działalność naszej parafii, to ja się z niej wypisuję – kończy mieszkaniec.
Sprawdziliśmy. Na stronie parafii Odkupiciela naszą uwagę zwróciła publikacja pod którą podpisał się Krzysztof Sosnowski. Czytamy w nim: „Mieszkańcy przyjrzą się finansom RN i Zarządu mając nadzieję, iż koszt rozpraw sądowych, prawnika i ew. odszkodowań nie będą obciążać zainteresowanych. Mrożek o marketingu spółdzielni mieszkaniowej nie zdążył napisać niczego. Wielka szkoda. Ostatnio Zarząd poinformował: zmniejsza opłatę eksploatacyjna o 0.09 gr/m2. Ile to jest 0.09 gr, opłata za dźwigi zostaje na poziomie roku ubiegłego wynosi 0.26 gr/m2 – w 2012 wynosiła 26 gr/m2, RN podnosi stawkę na działalność kulturalna o 0,02 gr/m2 Uzasadnienie: inflacja i niepodnoszenie stawki od 2011 r., Podniesienie stawki z 0.06 gr/m2 to wzrost o 34%. Inflacja wynosiła wg GUS w 2011 r – 6.5 %; w 2012 – 4.5%, w 2013 – (minus) 0.5 %
Ze sprawozdanie Zarządu z działalności KO – bilety do ERGO Areny na kabaret, Teatru Muzycznego, Opera Bałtycka. Mieszkańcy finansują zakup biletów ? Dla kogo? Zwolniono gospodarzy domów i konserwatorów (42 osoby, ile z admin?) przy braku gospodarzy domów. Czy jakość sprzątania jest zatem lepsza wewnątrz czy na zewnątrz budynków?
Chciałem zapytać Księdza Proboszcza czy uważa, że rozgrywki powinny być umieszczane na stronie parafii? Czy to właściwe podejście na zasadzie „użyczymy swojej witryny internetowej, ale podamy, że to nie dotyczy parafii? Proboszcz nie odpisał, ale nasz list przekazał autorowi. Ten napisał do nas: „Wszyscy wiemy iż Gazeta Żabianka jest altruistycznym wyrazicielem opinii Spółdzielni i Rady Nadzorczej tudzież Stowarzyszenia Żabianka (stowarzyszenia 30-40 osób powołującego się na głos 10.000 mieszkańców osiedla i drugie tyle z Wejhera?). Czy dlatego wszelkie niewygodne opinie wobec osób i instytucji powiązanych z nią, mają domniemanie kłamstwa jak w cytowanym liście redakcji? W takiej sytuacji wypowiadanie się na Waszych łamach ma charakter przedprocesowy i tylko prowokuje do jałowej dyskusji z działaczami.
Pana Wiesława Gronowskiego nie posądzamy o znajomość encykliki Rerum Novarum z 1898 Leona XIII bowiem, aby cytować należy przeczytać tekst ze rozumieniem i w szerszym kontekście. „Teoretycznie jest rzeczą moralną i sprawiedliwą zniszczenie cudzej własności, jeżeli jest ona używana w celu szerzenia zła.” Znamy bojową postawę Pana Sekretarza (i jego konotacje) – kąśliwie zaczepiał Radę Osiedla w grudniowym wydaniu gazety 2012, odmawiając chrześcijańskiej postawy łamania opłatkiem. Pamiętamy także jego słynne plakaty z nocnikiem oraz wcześniejsze wpisy na forach . Zapewne ma on swoją rolę i zlecenie do wykonania w ramach struktur RN i Stowarzyszenia Żabianka. Demokracja ma to do siebie, iż zezwala na wygłaszanie opinii odmiennych od powszechnie uznawanych za jedynie słuszne i właściwe lub za przyzwoleniem. Stąd pytania dotyczące powodów relegowania członków spółdzielni, zmiany zasad utrzymania porządku na osiedlu na rzecz oflagowanego furgonu z żółtymi lampkami oraz sprzątania, czy tzw. marketingu spółdzielni za pieniądze jej członków, stosowanych zasad rozliczenia ogrzewania, dzierżawy pomieszczeń firmom w imię oszczędności spółdzielni (nie jej członków), remontu komór zsypowych i zamknięcia zsypów bez pytania o zgodę mieszkańców, zamykania osiedla dla zmotoryzowanych i odmowy prawa wydania kart wjazdu księżom (bez pytania o zdanie mieszkańców), itp. itd. Niezrozumiała jest postawa Stowarzyszenia Żabianka, które zachowuje wrogi stosunek do Rady Osiedla poprzez kontestowania działań i modlitw w intencji zgody i jedności na osiedlu. Proponujemy poszanowania wspólnej własności i odrębności, większej życzliwości i szacunku do siebie samych. Stowarzyszenie Żabianka winno ocenić i oszacować swoje zasoby oraz potencjał intelektualny aby zachęcić innych do działania – napisał Krzysztof Sosnowski.
Skoro przywalanie opublikowano w dziale „Ż życia parafii”, ale oficjalnie „nie mają żadnych koincydencji z parafialnymi tematami i odzwierciedlają wyłącznie troskę o nasze osiedlowe sprawy”, do tematu powrócimy. Ponieważ ksiądz proboszcz nie zajął stanowiska, zapytamy o ocenę jego zwierzchnika, metropolitę gdańskiego.
(tg)

Andrzej Kupidura: „Co znajdę pod choinką? Może książkę, jakieś kosmetyki, może koszulę i krawat”…
Fot. TG

Gazeta Żabianki rozmawia z Andrzejem Kupidurą, przewodniczącym Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej Żabianka w Gdańsku
– Mija rok, trudny rok?
– Rok jak każdy. Trudny z przyczyn zewnętrznych (Ustawa śmieciowa, permanentne podwyżki cen mediów), ciekawy ze wzglądu na innowacyjne zmiany w funkcjonowaniu spółdzielni oraz uzyskanie wyników, które okazały się niezwykle zadowalające.
– Co według Pana przewodniczącego było najważniejsze w życiu spółdzielni? Reorganizacja nie przyniosła splendoru władzom spółdzielni. Takie rozwiązania, zawsze są niepopularne i budzą sprzeciw pracowników. A jednak przeszliście przez to zwycięsko…
– Bezsprzecznie najważniejszym było podjęcie decyzji o reorganizacji dot. funkcjonowania spółdzielni. Decyzje, które choć podejmowane po gruntownym przeanalizowaniu ewentualnych skutków, niosły ze sobą pewne ryzyko niepowodzenia. Przy podejmowaniu decyzji nie chodziło o splendor, a o wynik ekonomiczny nakierowany na dobro członków spółdzielni. Chodziło wszak o oszczędności na poziomie 600 tys. do 1 mln. zł. Sprzeciw, który wyartykułowano na Walnym Zgromadzeniu w maju 2013 roku, spowodowany niezadowoleniem redukowanych pracowników, był wynikiem przedstawiania nieprawdziwego obrazu dokonywanych zmian w strukturze zatrudnienia. Dość przypomnieć, że redukowani pracownicy mieli zapewnione przejście do firmy zewnętrznej z pakietem socjalnym, zapewniającym utrzymanie warunków pracy i płacy na niezmienionym poziomie. Z sobie tylko znanych powodów nie przyjęli takiego rozwiązania, kłamliwie twierdząc wszem i wobec, że zarząd i rada wyrzucają ich na bruk. Pracownicy pionu technicznego (elektrycy, hydraulicy) również objęci reorganizacją, założyli swoje firmy i jako podmioty zewnętrzne, które po wynegocjowaniu odpowiednich warunków umownych, obsługują zasoby spółdzielni, chwaląc sobie takie rozwiązanie, twierdząc nawet, iż szkoda, że ta reorganizacja nie została wprowadzona kilka lat wcześniej. Czy ta reorganizacja przysporzyła splendoru władzom spółdzielni? Z perspektywy czasu, w kontekście osiągniętych rezultatów ekonomicznych, na pewno tak.
Stare twierdzenie, że: „prawda obroni się sama” ma tu oczywiste zastosowanie.
– Co uważa Pan za plus a co z minus w życiu spółdzielni?
– Wielkim plusem były oceny czynników zewnętrznych, jak np. wynik lustracji, badania bilansu, nagrody w ogólnopolskich konkursach oceniających efektywność spółdzielni jako przedsiębiorstwo. Zdobycie „Grand Prix” w konkursie „Dobra Spółdzielnia 2013” organizowanego przez „Gazetę Prawną” oraz szereg innych wyróżnień, pozwalają nam na autentyczne zadowolenie, utwierdzając nas w przekonaniu, że nasz czas poświęcony spółdzielni, nie jest czasem zmarnowanym. Podkreślić tu należy, prawidłowo ustalone relacje pomiędzy Radą Nadzorczą a Zarządem Spółdzielni, potwierdzające powiedzenie że „zgoda buduje”.
– Sporo zamieszania było po tym, jak spółdzielnia wykluczyła z członkostwa trzy panie. Dwie sprawę wygrały w sądzie pierwszej instancji. Czy spółdzielnia wniosła apelacje od tych wyroków, czy też są już one prawomocne i panie nadal są pełnoprawnymi członkami spółdzielni Żabianka?
– Na problemy zawarte w tym pytaniu już odpowiadałem w jednym z poprzednich wydań Gazety Żabianki. Trudno cokolwiek dodać. Powtórzę jedynie że, gdyby te dwie panie, które twierdziły w sądzie, że działały nieświadomie i że nikomu nie chciały wyrządzić szkody, a jeżeli wyrządziły… to serdecznie tych, którzy czują się pokrzywdzeni przepraszają. Gdyby to samo powiedziały na posiedzeniu Rady Nadzorczej, do wykluczenia na pewno by nie doszło. Posiadamy nagranie tego posiedzenia, tu zaprezentowały się zgoła inaczej nie były takie łagodne! Spółdzielnia, za zgodą rady, nie wnosiła apelacji, traktując te sądowe wydarzenia jako wystarczające ostrzeżenie. Tym dwóm paniom życzymy wszystkiego najlepszego w dalszym realizowaniu się jako członkinie naszej spółdzielni.
– Jeśli i trzecia pani wygra, to znaczy, że spółdzielnia zupełnie nie miała racji? Warto było?
– Powiedzenie mówi: „pożyjemy, zobaczymy”. Trzecia pani nie może podeprzeć się nieświadomością, gdyż w protokole z posiedzenia Komisji Rewizyjnej Rady Miasta Gdańska na której zapadły decyzje o wstrzymaniu podpisania porozumienia jest aż nadto przykładów świadomego działania przeciwko interesowi spółdzielni, a to było powodem jej wykluczenia. Czy było warto? W działaniach Rady Nadzorczej nie było niczego osobistego. Do takiego potraktowania członka spółdzielni zobowiązuje radę statut, który nakazuje eliminować z grona członków tego, który świadomie działa przeciwko interesowi spółdzielni.
– Żabianka systematycznie dba o markę firmy i zdobywa prestiżowe nagrody. To cieszy, ale i zobowiązuje do systematycznego podnoszenia poprzeczki…
– Kwestie nagród i wyróżnień omówiłem. Mogę jedynie potwierdzić, że zobowiązują one Radę Nadzorczą do utrzymania dotychczasowego kursu na progres, choć ciągłe zwyżki kosztów niezależnych od spółdzielni stwarzają naprawdę spore problemy. Chcemy, by te zwyżki kosztów zewnętrznych nie generowały, o ile to możliwe, wzrostu kosztów opłat czynszowych. Rada Nadzorcza analizując przedkładane przez zarząd spółdzielni propozycje planów działania w szerokim zakresie działalności, znajduje potwierdzenie, iż nasza spółdzielnia trafiła na wyjątkowo sprawnie działający zarząd, nie obarczony grzechami rutyny i przyzwyczajeń. Zarząd działający według autorskiego projektu pana Dariusza Petrowskiego dobrze rokuje na przyszłość naszej spółdzielni. Na pytanie o minusy można odpowiedzieć twierdzeniem, że jeśli stanowiący prawo nie będą przeszkadzali spółdzielczości, to na pewno sobie poradzimy.
– Co dla Pana jest priorytetem w swojej działalności szefa rady nadzorczej na 2014 rok? Czym ten nowy rok zaowocuje na Żabiance?
– Na przyszły, 2014 rok, mamy opracowane plany działania polegające na systematycznym remontowaniu ciągów pieszo-jezdnych, pozyskiwaniu nowych miejsc parkingowych, dokończenia dociepleń stropodachów, wymiany oświetlenia na klatkach schodowych na oszczędne – inteligentne, a w dalszej perspektywie wymiany wind i estetyki klatek schodowych.
– Ludziom jednak żyje się coraz trudniej, wielu traci pracę, a tym samym wielu popada w zadłużenia, także spółdzielcze, nie płacąc czynszów. Jaka jest skala tego problemu?
– Na szczęście, ten problem, tak jak innych, dotkliwie nas nie dotknął. Zadłużenie czynszowe utrzymuje się na najniższym poziomie (ok. 5 procent w stosunku rocznym) w Gdańsku, potwierdzając tym prawidłową pracę Komisji Mieszkaniowej Rady oraz służb windykacyjnych.
– Są jednak przypadki, gdzie nie utrata pracy, lecz zła wola są przyczynami. Niektórzy mieszkańcy wolą żyć na cudzy koszt…
– Zdarzają się, na szczęście nieliczne, przypadki o których mowa. Są jednak nieliczne i dość skutecznie likwidowane przez działania zarządu i radcy prawnego. Rozstrzygnięcia sądowe eliminują takie przypadki.
– Idą święta, jak będą wyglądały w domu przewodniczącego Rady Nadzorczej? Co przyniesie gwiazdor pod choinkę?
– Nader osobiste pytanie. Powiem jednak, że w niczym nie będą odbiegały od tradycji spotkania w gronie Rodziny: z dziećmi i wnukami, przy opłatku, wspólnie śpiewanej kolędzie, karpiu, pierogach z kapustą i grzybami, słowem pyszności. Co zaś znajdę pod choinką? Może książkę, jakieś kosmetyki, może koszulę i krawat. Nie wiem, czy byłem wystarczająco grzeczny…
– Jakaś ulubiona potrawa wigilijna?
– Zdecydowanie barszcz, pierogi z kapustą i grzybami.
– Czego życzy pan mieszkańcom Żabianki?
– Nie zaskoczę nikogo! Wszystkim spółdzielcom, bez żadnego wyjątku: szczęścia i zdrowia, wszelkiej pomyślności, a w szczególności wiary w to, że wszyscy członkowie Rady Nadzorczej do tych serdecznych życzeń jak jeden mąż się przyłączają. Dla Nich i dla całego zespoły Gazety Żabianki – Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku.
– Bardzo dziękujemy, dobrych, spokojnych świąt!

Rozmawiał: TG

Rozmowa z Dariuszem Petrowskim, prezesem Spółdzielni Mieszkaniowej Żabianka

– Spółdzielnia „Żabianka” jest laureatem wielu nagród. Panie prezesie, warto było?
– W roku 2012 po raz pierwszy przystąpiliśmy do projektu Symbol Polskiej Spółdzielczości Mieszkaniowej organizowanego przez Gazetę Prawną –Monitor Rynkowy. Zostaliśmy laureatem. Spółdzielnia ma prawo używać logo symbolu. W roku 2013 postanowiliśmy wziąć udział w kilku programach i osiągnęliśmy sukcesy – Symbol Polskiej Spółdzielczości Mieszkaniowej 2013, Dobra Spółdzielnia 2013, Grand Prix programu Dobra Spółdzielnia 2013. Ukoronowaniem roku 2013 był udział w programie Filar Spółdzielczości organizowanym przez Forum Przedsiębiorczości – dodatku do Dziennika Gazeta Prawna. Trzeba podkreślić, że ten program ma najwyższy poziom w zakresie wymagań dla uczestników ubiegających się o laur „Filaru”. Z satysfakcją informuję, że nasza spółdzielnia otrzymała tytuł Filary Spółdzielczości za rok 2013. Wręczenie statuetek symbolizujących przyznany tytuł zostało dokonane w Katowicach 7 listopada tego roku. Więcej informacji na stronie www.forum-przedsiebiorczosci.pl/. Spółdzielnia nasza buduje swoją markę i prestiż, i dąży zdecydowanie do wytyczonego celu, który został nakreślony przez Radę Nadzorczą w 2004 roku. Ten cel to pozycja lidera wśród 4000 spółdzielni mieszkaniowych w Polsce. Cel ambitny, ale po prostu osiągalny, co udowadniamy na każdym kroku. Za bardzo nie rozumiem pytania, czy warto? Coś pan sugeruje?
– Dochodzą do mnie sygnały od niektórych mieszkańców, że Petrowski kupuje sobie te nagrody i nic one nie znaczą, są fanaberią zarządu spółdzielni.
– Teraz rozumiem skąd takie pytanie. Paradoks polega na tym, że błędne jest pojęcie, co to jest spółdzielnia, gdyż zadając takie pytanie mieszkańcom naszego osiedla, którzy najczęściej są członkami naszej spółdzielni, usłyszymy przeróżne odpowiedzi. Że to ta administracja przy ul. Gospody, te budynki z wielkiej płyty, ten zarząd z prezesami. A spółdzielnia to po prostu coś, co powstało w oparciu o złożone deklaracje przystąpienia do spółdzielni przez osoby które dobrowolnie wyraziły taka wolę. Spółdzielnię tworzą jej członkowie – bez nich nie ma spółdzielni. Brak świadomości tej prostej w sumie rzeczy tworzy wiele nieporozumień a jednocześnie jest największą bolączką.
– Dlaczego bolączką?
– Bo nasi ustawodawcy tworzą prawo dla spółdzielni, a więc członków, osób z krwi i kości żywych i nie anonimowych. A robią to tak, że można odnieść wrażenie, że prawo dotyczy materii martwej bezmyślnej i przedmiotowej. Dlaczego ustawodawca może tak robić? Bo żeruje na braku poczucia przez członków spółdzielni faktu, że spółdzielnia to oni i to prawo ma ich dotyczyć. Nie prezesa czy pracownika, tylko właśnie członka spółdzielni. W ruchu spółdzielczym funkcjonuje według różnych szacunków około 10 milionów obywateli naszego państwa i to z prawem wyborczym, ale przełożenie tego faktu na realia życia politycznego są znikome i w sumie niezauważalne. I trudno się dziwić skoro od końca lat 80-tych ubiegłego wieku jest permanentnie prowadzona medialna nagonka na spółdzielczość w celu zdyskredytowania tej formy działalności, a docelowo unicestwienie spółdzielczości za wszelka cenę. Po co? Odpowiedź jest w gruncie rzeczy prosta. Chodzi o zlikwidowanie 10 milionowej grupy obywateli, którzy mogą podjąć działania szkodliwe dla elit politycznych – 1 członek spółdzielni to przecież 1 głos w wyborach, każdych wyborach. A przy okazji jest jeszcze jeden ważny – kto wie czy nie kluczowy – aspekt tej sprawy. To majątek członków spółdzielni, majątek w gruntach, pawilonach, lokalach użytkowych itp. Zmiany prawa mają jeden cel…
– Likwidację spółdzielni i powstanie wspólnot?
– Oczywiście. Konsekwencją będzie podział majątku na powstałe wspólnoty. Ile jest dzisiaj warty majątek członków spółdzielni naszej łatwo policzyć. Krótko rzecz ujmując, to kolosalny majątek. A ile będzie warty w przypadku likwidacji spółdzielni w momencie powstania z mocy prawa wspólnot? To ureguluje podaż, a trzeba tu jasno powiedzieć że likwidacja 4000 spółdzielni i wyprzedaż ich majątku drastycznie obniży wartość majątku. Podaż w znacznej mierze przekroczy popyt. I kto kupi majątek spółdzielni, kto się na tej operacji wzbogaci, a kto straci? Mrzonki? A taki przykład. Zlikwidowano PGR-y. Pracownicy tam zatrudnieni stracili jedyną pracę, jaką mieli i z której żyli. Powstała Agencja rządowa która zajęła się wyprzedażą majątku zlikwidowanych PGR-ów. Grunty rolne w tysiącach hektarów przeszły w ręce prywatne. Czy nowi właściciele stworzyli nowe miejsca pracy dla byłych pracowników PGR-ów i uprawiają ziemię? Pewnie w odosobnionych przypadkach tak, ale po wejściu do Unii Europejskiej właścicielom bardziej się opłaca sadzić lasy na swoich gruntach i brać dopłaty z unii, niż tworzyć miejsca pracy i prowadzić gospodarstwa rolne.
– Co ma piernik do wiatraka?
– No ma bo te grunty można było wydzierżawić, a w dalszej kolejności sprzedać pracownikom PGR-ów którzy w ramach ruchu spółdzielczego, jako spółdzielnie prowadziłyby gospodarstwa rolne. Proste, ale niestety w tym momencie nie byłoby złotego interesu wąskiego grona wtajemniczonych, którzy dorobili się zgodnie z literą prawa. Tylko ktoś to prawo wymyślił po to, żeby obłowił się „ktoś”. Nasz udział w programach organizowanych przez media – w tym przypadku Dziennik Gazeta Prawna – pozwala na publikowanie stanowiska spółdzielni w sprawach istotnych dla ich funkcjonowania. To jest główny cel. Staramy się dotrzeć z przekazem od środowiska spółdzielczego do szerokiego ogółu mieszkańców naszego państwa i do ustawodawcy, który o naszym losie będzie decydował. A teraz pytanie, kto otrzymał wyżej wymienione tytuły?
– Petrowski?
– No nie. To ta osoba, która dyskredytuje otrzymanie tych nagród i powątpiewa w sens takiego programu jest laureatem tej nagrody. Tytuły otrzymała Spółdzielnia Mieszkaniowa „Żabianka”, czyli członkowie tej spółdzielni. Czy to nie paradoks, że zdobywca nagrody jest oburzony że mu ją przyznano? Dokładnie ten element spółdzielczości jest kuriozalny. A przyczyna – to jeszcze raz podkreślę, że to brak świadomości co to jest spółdzielnia. Ja nie mam najmniejszych wątpliwości, że warto brać udział we wszelkich medialnych programach, które promują ruch spółdzielczy i pozwalają na wyrażanie stanowiska spółdzielców co do swojej przyszłości w świetle mających nastąpić zmian w prawodawstwie. W naszej spółdzielni mieszka ponad 10 tysięcy osób z tego 4500 tworzy tą spółdzielnię i nie dziwi mnie fakt, że w tak dużym gronie są różnice zdań w każdej kwestii dotyczącej działalności spółdzielni. Istotą jest, aby działalność spółdzielni była wypadkową wszystkich opinii i swego rodzaju kompromisem, gdyż nie jest możliwe aby w jednej konkretnej sprawie była jednomyślność i żeby wszyscy byli zadowoleni. Kompromis powinien być wypadkową działań zarządu spółdzielni.
– Kompromis kompromisem, ale czy docierają do pana pozytywne opinie na temat przyznanych nagród?
– Oczywiście że tak. Świadomość, co to jest spółdzielnia, w naszej spółdzielni jest na dużo wyższym poziomie, niż średnia i fakt otrzymania nagród jest pozytywnie odbierany przez naszych mieszkańców. Takim barometrem w tej sprawie jest Rada Nadzorcza, a więc organ statutowy spółdzielni, który otrzymał mandat do reprezentowania wszystkich członków spółdzielni w demokratycznych wyborach na Walnym Zebraniu Członków. I tu sprawa jest jasna. Rada Nadzorcza pilnie obserwuje zabiegi zarządu zmierzające do zdobycia kolejnych nagród przy czym wspiera nas i dopinguje. Po prostu członkowie spółdzielni wybrani do Rady Nadzorczej są otwarci na każde działanie podejmowane przez zarząd zmierzające do osiągnięcia wytyczonego celu. Jesteśmy liderem w gronie spółdzielni w Polsce. Oczywiście, tylko że można to spuentować w następujący sposób: wygrywa Kowalski milion w totolotka i się cieszy. Ludzka rzecz. A Nowak, jak wygrał milion, to stwierdził, że jeszcze trzy osoby w tym samym losowaniu wytypowały „6” i wygrał „tylko” milion, a mógł wygrać 4 miliony. Cóż za niesprawiedliwość, nieprawdaż?
– Dziękuję za rozmowę.
Rozmawiał: TG

Prezydent wskazywał kto i za jest odpowiedzialny, by uwzględnić oczekiwania mieszkańców Żabianki Fot. tg
Oto zapis konkretnych ustaleń, do których doszło podczas spotkania Pawła Adamowicza z mieszkańcami Żabianki. Wskazani są konkretni wykonawcy przyjętych przez prezydenta zadań do wykonania. Wszystko po to, aby było wiadomo kto i za co jest odpowiedzialny.
Komunikacja z Ergo Areną – ul. Orłowska kończy się na wysokości granicy z Sopotem, ostatni odcinek drogi jest nieutwardzony. Marcin Dawidowski, dyrektor Wydziału Programów Rozwojowych: „ul. Orłowska przewidziana została jako droga dojazdowa do szkoły (rozwiązanie wypracowane ze spółdzielnią).
Prezydent Miasta Gdańska, Paweł Adamowicz: „można ułożyć płyty dopóki nie będzie Drogi Zielonej, postawić szlaban i zamykać drogę na czas imprez w Ergo Arenie (droga awaryjna), na co dzień droga mogłaby by służyć mieszkańcom”. Dyrektor Zarządu Dróg i Zieleni M. Kotłowski musi jeszcze skonsultować temat z Policją.
Sprawa złego stanu płotu przy SP 60 i budowy boiska. Marcin Dawidowski: „będzie remont tymczasowy płotu”. Paweł Adamowicz: „boisko będzie wybudowane w przyszłym roku i wówczas powstanie też docelowe ogrodzenie”.
Jelitkowo i domki rybackie przy ul. Bałtyckiej – będzie problem z wysiedleniem mieszkańców, jeśli nie będzie wykupu mieszkań. Wiesław Bielawski, zastępca prezydenta Gdańska: „teren jest miejski, jest koncepcja, by były tam funkcje usługowe, rekreacyjne. Domki rybackie nie będą natomiast na sprzedaż”. Paweł Adamowicz: „Jelitkowo ma potencjał Sopotu Dolnego, na pewno musi tam być teren rekreacyjny dla mieszkańców i turystów, ale trzeba zrobić plan zagospodarowania, skonsultować z konserwatorem, to plan na kilka lat, należy więc pomyśleć o tymczasowych rozwiązaniach. Polecenie do prezydenta Macieja Lisickiego – wynajęcie domków na działalność artystyczną, nawet za symboliczną złotówkę, ale z zastrzeżeniem, że „coś tam musi się dziać”, trzeba skonsultować się z dyr. Czekanowiczem (może stypendia dla artystów z wymogiem np. wystawiania swoich prac).
Nieopisane ojemniki na śmieci. Mieczysław Kotłowski, dyrektor Zarządu Dróg i Zieleni: „firma działająca na terenie osiedla miała kłopot z naklejkami”.
Kamery. Tadeusz Bukontt, dyrektor Wydziału Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego: „w grudniu br. będą zamontowane dodatkowe kamery (załącznik do protokołu obejmuje spis lokalizacji).
Katastrofalny stan ul. Bałtyckiej, czy można jej nie udostępniać dla turystów?
Paweł Adamowicz: „prawdopodobnie zarządca się pomylił”. M. Kotłowski: „nawierzchnia i chodnik są w złym stanie technicznym, można wykonać tymczasowe naprawy i zrobić z ulicy deptak”.
Wniosek o parking przy ul. Subisława (przy torach) dopóki nie powstanie Droga Czerwona. Wiesław Bielawski: „plan zagospodarowania mówi o zakazie tymczasowego użytkowania”. Paweł Adamowicz do W. Bielawskiego: „należy wobec tego złożyć wniosek o zmianę planu z funkcją tymczasowego parkingu do czasu budowy Drogi Czerwonej.
Wniosek o ławki przy Ergo Arenie. Paweł Adamowicz do Rady Osiedla: „proszę wskazać miejsca i tam będą postawione ławki”.
Poprawa skomunikowania osiedla w stronę Ergo Areny – było dobrze, jak jeździł autobus 122. Maciej Lisicki: „autobus 122 miał zmienioną trasę tymczasowo, teraz wrócił na starą trasę, jest to linia finansowana przez Sopot, który ustala w którym miejscu autobus ma wjechać do Sopotu”. Propozycja Rady Osiedla by raz na 2 godziny autobus jeździł poprzednią trasą. Maciej Lisicki: „można przeanalizować ten wariant”. Paweł Adamowicz: „proszę umówić się na spotkanie z dyrektorem Zarządu Transportu Miejskiego, Jerzym Dobaczewskim.
Brak toalet przy przystanku SKM, dlaczego nie można odtworzyć zamkniętej ubikacji? Paweł Adamowicz do Dimitrisa T. Skurasa, dyrektora Wydziału Gospodarki Komunalnej: „trzeba porozmawiać z PKP, miasto może dołożyć pieniędzy i można by zrobić płatną toaletę”.
Czy są terminy realizacji Drogi Zielonej? Marcin Dawidowski: „w ciągu 12 miesięcy Gdańsk wspólnie Sopotem wybierze ostateczny wariant przebiegu Drogi Zielonej”.
Problem z parkingami, zwłaszcza przy kościele (wniosek proboszcza). Paweł Adamowicz: „miasto może być tylko stroną doradczą, teren jest spółdzielni, dyrektor Kotłowski i prezydent Lisicki mogą jedynie służyć radą.
(TG)